ျမန္မာ့ရိုးရာ မိဘနဲ႔ သားသမီး ၾကားဆက္ဆံေရးဟာ တကယ္ပဲ ဗုဒၶဘာသာကို အေျခခံတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈကေန ဆင္းသက္ပါသလား
ေဖာ္ျပသည့္စာမ်က္ႏွာ - http://mtbgroup.ning.com/
ေရးသူ - amkbkk
က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ဆက္ႏြယ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈကို အေျခခံတဲ့ လူ႔ အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္တယ္။ ကဲ ဒါဆိုရင္ တကယ္ပဲ ဗုဒၶဘာသာ စစ္စစ္ကို အေျခခံထားတာလားလို႔ ၾကည့္ရေအာင္။ ဗုဒၶ ျမတ္စြာ ဘုရားေဟာခဲ့တဲ့ တရားေတာ္ေတြထဲမွာ ကာလာမသုတ္ေတာ္ ဆိုတာ အေတာ္မ်ားမ်ား ၾကားဖူးၾကမယ္ ထင္ပါ တယ္။ ဒီ ကာလာမသုတ္ေတာ္ ထဲမွာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ဒီလိုေဟာခဲ့ပါတယ္။
"မာ အနုႆေ၀န" ၾကားပါမ်ားတာနဲ႔ပဲ မွန္ၿပီ (သို႔) မွားၿပီ၊ တစ္ခုခုကို မွားတယ္၊ မွန္တယ္လို႔ မဆံုးျဖတ္ပါနဲ႔တဲ့။
"မာ ပရမၸရာယ" ဘိုးဘြား စဥ္ဆက္ လက္ခံခဲ့တဲ့ အယူအဆျဖစ္လို႔ မွန္တယ္ လို႔ မယူဆပါနဲ႔တဲ့။
"မာ တကၠေဟတု" တကၠနည္းေတြနဲ႔ အက်ိဳးေၾကာင္း ဆင္ျခင္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေတာ့ မွန္တယ္လို႔ မယူဆပါနဲ႔။
"မာ နယေဟတု" နည္းမွီၿပီးေတာ့ ႀကံဆေတြးေတာၿပီးေတာ့ ရလာတဲ့ အေျဖနဲ႔လည္း အမွန္တယ္လို႔ မယူဆပါနဲ႔တဲ့။
"မာ ဘဗၺ႐ူပတာယ" ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ကို ကိုယ္က အထင္ႀကီးတယ္၊ ၾကည္ညိဳတယ္၊ ေလးစားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ သူေျပာတာ မွန္တယ္လို႔လည္း မယူဆပါနဲ႔တဲ့။
"မာ ပိဋကသမၸဒါေဒန" ပိဋကတ္စာေပနဲ႔ ကိုက္ညီေနလို႔လည္း မွန္တယ္လို႔ မယူဆပါနဲ႔တဲ့။
"မာ သာမေဏာ ေနာဂ႐ူတိ" ‘ဒီရဟန္းဟာ တို႔ရဲ႕ ဆရာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ သူေျပာတာ မွန္တယ္ လို႔ပဲ လက္ခံရမွာပဲ’ လို႔ဆိုၿပီး မွန္တယ္လို႔ လက္ခံပါနဲ႔။
ဒီေနရာမွာ သာမေဏာ ဆိုတဲ့ ပုဒ္ထဲမွာ ျမတ္စြာဘုရားပါ အက်ဳံး၀င္ပါတယ္။
ကဲ အနေႏာၱ အနႏၱငါးပါးထဲမွာ ထိပ္ဆံုးက ျဖစ္တဲ့ အတုမရွိတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္ေတာ္တိုင္က သူေျပာတာေတာင္ အလြယ္တကူ လက္မခံပါနဲ႔လို႔ ေျပာထားေသးရင္ မိဘစကားကို မွန္မွန္ မွားမွား တေသေ၀မတိမ္း နားေထာင္ရမယ္ဆိုတာ ဗုဒၶ အဆံုးအမနဲ႔ မဆန္႔က်င္သြားဘူးလား။ တခ်ဳိ႕မိဘေတြ ေျပာတာရွိေသးတယ္ မီးေသြးက မည္းေနရင္ေတာင္ မိဘက ျဖဴတယ္ဆို ျဖဴရမယ္တဲ့။ ဒါဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိဘေတြက ကိုယ့္သားသမီးကို ေျပာဆိုေလ့ရွိတဲ့ စကားေတြထဲက တစ္ခုပါ။ ေနာက္တစ္ခု ေျပာပါဦးမယ္ ... ဗုဒၶ ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျဖစ္တဲ့ သိဒၶတၳမင္းသားကေရာ ဖခင္ျဖစ္တဲ့ သုေဒၶါဓန မင္းႀကီးရဲ့ စကားကို တသ ေ၀မတိမ္း နားေထာင္ၿပီး နန္းေတာ္ထဲမွာ ေနၿပီး စၾကာ၀ေတးမင္း လုပ္ခဲ့ပါသလား။ ညသန္းေခါင္မွာ တိတ္တဆိတ္ ေတာထြက္သြားတဲ့ အတြက္ ဖခင္ သုေဒၶါဓန မင္းႀကီးမွာ မ်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲ ရတဲ့အတြက္ “မိဘ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ မ်က္ရည္ေပါက္ ႀကီးငယ္ က်ေအာင္” လုပ္ခဲ့တဲ့ သိဒၶတၳဟာ တစ္သက္လံုး မႀကီးပြားဘဲ ေနခဲ့ရတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ လူႀကီးမိဘေတြ ဘာလို႔ မေျပာၾကတာလဲ။
မိဘကို အခ်ိန္ျပည့္ မွီခိုအားကိုးၿပီး မိဘဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ရမွ လုပ္ကိုင္တတ္တဲ့ သားသမီးကို သားလိမၼာ သမီးလိမၼာ အျဖစ္သတ္မွတ္ျခင္းဟာ “အတၳာဟိ အတၳေနာ နာေထာ” (မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာ) ဆိုတဲ့ ဗုဒၶရဲ့ အဆိုအမိန္႔ကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ျခင္းေရာ မဟုတ္ေပဘူးလား။ မိဘေတြ ကိုယ္၌ကေရာ ကိုယ့္သားသမီး အဲဒီလို ကိုယ္ေျပာသမွ်နားေထာင္ မိမိရဲ့ ဆင္ျခင္ဉာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားဆင္ျခင္ ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ ျခင္းမျပဳတတ္ျခင္းကို အလိမၼာတံုးေလး အျဖစ္ သေဘာက် ေနျခင္းဟာ သားသမီးကို တကယ္ဘဲ ခ်စ္တာလား ကိုယ့္ အတၱကိုယ္ ခ်စ္တာလား။
က်ေနာ္တို႔ လူ႔ အဖြဲ႕အစည္းဟာ တကယ္ေရာ ဗုဒၶဘာသာကို အေျခခံတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းလား ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခံ သက္သက္လား။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တေတြဟာ မိသားစုတစုခ်င္းစီကစၿပီး အာဏာျပရတာ ၾသဇာေပးရတာကို ႏွစ္သက္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္တာကိုလဲ မိသားစုအေပၚ ၾသဇာေညာင္းတယ္ မီးေသတယ္ ဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူ ၾကျပန္ေသးတယ္။ ျမန္မာ မိသားစု အမ်ားစုရဲ့ ဆက္ဆံေရးပံုစံဟာ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ ညွိႏိႈင္းမႈနဲ႔ သြားသလား အႀကီးအကဲဆိုသူရဲ့ အမိန္႔နဲ႔ သြားသလား ဆိုတာ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ပဲ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ ၾကည့္ၾကပါ။
က်ေနာ္ဆိုလိုသည္မွာ မိဘစကားကို နားမေထာင္ရ ဆန္႔က်င္ရမည္ ဆိုတာမ်ိဳးကို ေျပာဆိုျခင္း လံုး၀ မဟုတ္ပါ။ တဖက္သတ္ ဆန္ေသာ တနည္းအားျဖင့္ အာဏာရွင္ ဆန္ေနေသာ ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခံ အာဏာရွင္ လူ႔ အဖြဲ႕အစည္းပံုစံျဖစ္ေနေသာ အမွန္တရားတခုကို ေထာက္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မိသားစု ဟုေခၚေသာ လူ႔အဖြဲ႔ အစည္း အေသးစားေလးမ်ားမွ အေျခခံေသာ အာဏာရွင္ဆန္ေသာ မိသားစု ပံုစံသည္ အာဏာရွင္စနစ္ ဟုေခၚေသာ တိုင္းျပည္၏ စနစ္ ပံုစံအထိ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိပါသည္။ တကယ္ေတာ့ အာဏာရွင္ စနစ္သည္ က်ေနာ္တို႔ လူ႔ အဖြဲ႔အစည္းတြင္ ၾကာျမင့္စြာ အျမစ္တြယ္ႏိုင္ျခင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ လူ႔ အဖြဲ႔အစည္း၏ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ ပါးစပ္က မည္မွ်ပင္ အာဏာရွင္ စနစ္ကို မႏွစ္သက္ပါဟု ေျပာေနေစကာမူ မိမိ၏ မိသားစု တစုခ်င္းစီ၏ ပံုစံသည္ ထိုစနစ္ကိုပင္ အေျခခံေသာ ပံုစံျဖစ္ေနပါက ပံုစံတူ မိသားစုေပါင္းမ်ားစြာ ေနထိုင္ေသာ ထိုႏိုင္ငံ၏ စနစ္သည္လည္း အလားတူ စနစ္အသြင္သ႑ာန္မ်ဳိး ျဖစ္ေနျခင္း မွာ ထူးဆန္းအံ့မထင္ပါ။
ေပးပုိ႕လာေသာ ေ၀ယံဘုန္းအား အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။
ကြ်န္မတို႔ ျမန္မာ အသိုင္းအ၀ိုင္း အတြင္း ဤကဲ့သို႕ အေတြးအေခၚ ရင့္သန္ေသာ စာေပ အမ်ားအျပား ေပၚေပါက္လာသင့္သည္။ ကြ်န္မတို႔ လူမွု အသိုင္းအ၀ိုင္းအား ဘက္စံုေထာင့္စံုမွ အေပါင္း လကၡဏာေဆာင္ေသာ ေ၀ဖန္စာေပမ်ား မ်ားမ်ား ေရးသားဖို႔ လိုအပ္ေပသည္။ သုိ႔မွသာ မိမိကိုယ္ကို ဆန္းစစ္ၿပီး ျပဳျပင္သင့္သည္႔ အေတြးအေခၚမ်ား ရွိပါက ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲရန္ အနာဂတ္မွ သင့္ကို ဆီးၾကိဳေနပါသည္။ ေခာတ္စနစ္သည္လည္း ေျပာင္းလဲလာၿပီး ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ မိမိယဥ္ေက်းမွု ႏွင့္ကိုက္ညီသည့္ အရာမ်ားကို ေရွးရုိးမပ်က္ ဆန္းသစ္လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ လိုေပသည္။ သို႔မွသာ ဖြံၿဖိဳး တိုးတက္ ေအာင္ျမင္ေသာ လူမွု အသိုင္းအ၀ိုင္းကို တည္ေထာင္သြားႏိုင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။
ေရးသူ - amkbkk
က်ေနာ့ အျမင္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ့ မိဘ နဲ႔ သားသမီး အၾကားဆက္ဆံေရးဟာ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြး ညွိႏႈိင္း တိုင္ပင္မႈ နဲ႔ မသြားဘဲ မိဘအမ်ားစုဟာ မိဘစကားကို မွားသည္ျဖစ္ေစ မွန္သည္ျဖစ္ေစ နားေထာင္ၾက ဆိုတာနဲ႔ သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ မိဘ အမ်ားစုက ကိုယ္မွားေနရင္ေတာင္ ေစတနာ အမွား စသျဖင့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ေပးၿပီး မွားရင္ မွားတယ္လို႔ ၀န္မခံ ၾကျပန္ဘူး။ သားသမီးေရွ႕မွာ မွားတယ္လို႔ ၀န္ခံျခင္းဟာ သိကၡာက်ေစတယ္ အရိုအေသတန္တယ္ စသျဖင့္ လြဲမွားစြာ ခံယူၾက ျပန္တယ္။ ေနာက္တခု အဆိုးဆံုးကေတာ့ အေတြ႔အၾကံဳ မရင့္ က်က္ေသးတဲ့ ကေလးကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရွင္းျပသြန္သင္ ဆံုးမျခင္းမရွိဘဲ ထစ္ခနဲဆို ႀကိမ္လံုး ကို အားကိုးျခင္းပဲ။ အဲဒီ အက်ိဳးဆက္က ဘာေတြျဖစ္လာသလဲဆိုေတာ့ ကေလးရဲ့ မသိစိတ္မွာ ခံရပါမ်ားေတာ့ မေက် နပ္ခ်က္ေတြ မ်ားလာတယ္။ အခါအခြင့္သင့္တာနဲ႔ ျပန္ေတာ္လွန္ခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီကေန ႀကီးျပင္းလာေတာ့ သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြဟာ ညွိလို႔ မရေတာ့တဲ့ အဆင့္အထိ ေရာက္လာတတ္တယ္။ လူႀကီး မိဘ အမ်ားစုက မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ဟာ ကေလးဘ၀ကေနပဲ လာခဲ့ရတာ ပါလားဆိုတာကို ေမ့တတ္ၾကၿပီး လူႀကီး ဘ၀ အႀကိဳက္နဲ႔ မကိုက္ရင္ သားသမီးကို တခ်က္လြတ္အမိန္႔နဲ႔ ဟန္႔တား တားျမစ္ျခင္း ျပဳတတ္ၾကျပန္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ မိဘေတြအမ်ားစုဟာ သားသမီးက ကိုယ္ေျပာသမွ် အကုန္ တေသြမတိမ္း မွားသည္ ျဖစ္ေစ မွန္သည္ျဖစ္ေစ နားေထာင္၊ မိဘကို အခ်ိန္ျပည့္အားကိုးၿပီး ဘာလုပ္လုပ္ မိဘရဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ေတာင္းခံတတ္တဲ့ သားသမီးကိုမွ သားသမီး အလိမၼာ အျဖစ္ သတ္မွတ္ခ်င္ၾကတယ္။ မိဘ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္တဲ့ သားသမီး မ်က္ရည္ေပါက္ ႀကီးငယ္က်ေအာင္ လုပ္တဲ့သားသမီး တသက္လံုး မႀကီးပြားဘူးဆိုတဲ့ စကားကို ထပ္ခါထပ္ခါ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ဒါ က်ေနာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ မိဘနဲ႔ သားသမီး အၾကား အမ်ားဆံုး ၾကံဳေတြ႔ရတဲ့ ဆက္ဆံေရး ပံုစံေပါ့။
က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ဆက္ႏြယ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈကို အေျခခံတဲ့ လူ႔ အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္တယ္။ ကဲ ဒါဆိုရင္ တကယ္ပဲ ဗုဒၶဘာသာ စစ္စစ္ကို အေျခခံထားတာလားလို႔ ၾကည့္ရေအာင္။ ဗုဒၶ ျမတ္စြာ ဘုရားေဟာခဲ့တဲ့ တရားေတာ္ေတြထဲမွာ ကာလာမသုတ္ေတာ္ ဆိုတာ အေတာ္မ်ားမ်ား ၾကားဖူးၾကမယ္ ထင္ပါ တယ္။ ဒီ ကာလာမသုတ္ေတာ္ ထဲမွာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ဒီလိုေဟာခဲ့ပါတယ္။
"မာ အနုႆေ၀န" ၾကားပါမ်ားတာနဲ႔ပဲ မွန္ၿပီ (သို႔) မွားၿပီ၊ တစ္ခုခုကို မွားတယ္၊ မွန္တယ္လို႔ မဆံုးျဖတ္ပါနဲ႔တဲ့။
"မာ ပရမၸရာယ" ဘိုးဘြား စဥ္ဆက္ လက္ခံခဲ့တဲ့ အယူအဆျဖစ္လို႔ မွန္တယ္ လို႔ မယူဆပါနဲ႔တဲ့။
"မာ တကၠေဟတု" တကၠနည္းေတြနဲ႔ အက်ိဳးေၾကာင္း ဆင္ျခင္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေတာ့ မွန္တယ္လို႔ မယူဆပါနဲ႔။
"မာ နယေဟတု" နည္းမွီၿပီးေတာ့ ႀကံဆေတြးေတာၿပီးေတာ့ ရလာတဲ့ အေျဖနဲ႔လည္း အမွန္တယ္လို႔ မယူဆပါနဲ႔တဲ့။
"မာ ဘဗၺ႐ူပတာယ" ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ကို ကိုယ္က အထင္ႀကီးတယ္၊ ၾကည္ညိဳတယ္၊ ေလးစားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ သူေျပာတာ မွန္တယ္လို႔လည္း မယူဆပါနဲ႔တဲ့။
"မာ ပိဋကသမၸဒါေဒန" ပိဋကတ္စာေပနဲ႔ ကိုက္ညီေနလို႔လည္း မွန္တယ္လို႔ မယူဆပါနဲ႔တဲ့။
"မာ သာမေဏာ ေနာဂ႐ူတိ" ‘ဒီရဟန္းဟာ တို႔ရဲ႕ ဆရာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ သူေျပာတာ မွန္တယ္ လို႔ပဲ လက္ခံရမွာပဲ’ လို႔ဆိုၿပီး မွန္တယ္လို႔ လက္ခံပါနဲ႔။
ဒီေနရာမွာ သာမေဏာ ဆိုတဲ့ ပုဒ္ထဲမွာ ျမတ္စြာဘုရားပါ အက်ဳံး၀င္ပါတယ္။
ကဲ အနေႏာၱ အနႏၱငါးပါးထဲမွာ ထိပ္ဆံုးက ျဖစ္တဲ့ အတုမရွိတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္ေတာ္တိုင္က သူေျပာတာေတာင္ အလြယ္တကူ လက္မခံပါနဲ႔လို႔ ေျပာထားေသးရင္ မိဘစကားကို မွန္မွန္ မွားမွား တေသေ၀မတိမ္း နားေထာင္ရမယ္ဆိုတာ ဗုဒၶ အဆံုးအမနဲ႔ မဆန္႔က်င္သြားဘူးလား။ တခ်ဳိ႕မိဘေတြ ေျပာတာရွိေသးတယ္ မီးေသြးက မည္းေနရင္ေတာင္ မိဘက ျဖဴတယ္ဆို ျဖဴရမယ္တဲ့။ ဒါဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိဘေတြက ကိုယ့္သားသမီးကို ေျပာဆိုေလ့ရွိတဲ့ စကားေတြထဲက တစ္ခုပါ။ ေနာက္တစ္ခု ေျပာပါဦးမယ္ ... ဗုဒၶ ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျဖစ္တဲ့ သိဒၶတၳမင္းသားကေရာ ဖခင္ျဖစ္တဲ့ သုေဒၶါဓန မင္းႀကီးရဲ့ စကားကို တသ ေ၀မတိမ္း နားေထာင္ၿပီး နန္းေတာ္ထဲမွာ ေနၿပီး စၾကာ၀ေတးမင္း လုပ္ခဲ့ပါသလား။ ညသန္းေခါင္မွာ တိတ္တဆိတ္ ေတာထြက္သြားတဲ့ အတြက္ ဖခင္ သုေဒၶါဓန မင္းႀကီးမွာ မ်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲ ရတဲ့အတြက္ “မိဘ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ မ်က္ရည္ေပါက္ ႀကီးငယ္ က်ေအာင္” လုပ္ခဲ့တဲ့ သိဒၶတၳဟာ တစ္သက္လံုး မႀကီးပြားဘဲ ေနခဲ့ရတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ လူႀကီးမိဘေတြ ဘာလို႔ မေျပာၾကတာလဲ။
မိဘကို အခ်ိန္ျပည့္ မွီခိုအားကိုးၿပီး မိဘဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ရမွ လုပ္ကိုင္တတ္တဲ့ သားသမီးကို သားလိမၼာ သမီးလိမၼာ အျဖစ္သတ္မွတ္ျခင္းဟာ “အတၳာဟိ အတၳေနာ နာေထာ” (မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာ) ဆိုတဲ့ ဗုဒၶရဲ့ အဆိုအမိန္႔ကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ျခင္းေရာ မဟုတ္ေပဘူးလား။ မိဘေတြ ကိုယ္၌ကေရာ ကိုယ့္သားသမီး အဲဒီလို ကိုယ္ေျပာသမွ်နားေထာင္ မိမိရဲ့ ဆင္ျခင္ဉာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားဆင္ျခင္ ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ ျခင္းမျပဳတတ္ျခင္းကို အလိမၼာတံုးေလး အျဖစ္ သေဘာက် ေနျခင္းဟာ သားသမီးကို တကယ္ဘဲ ခ်စ္တာလား ကိုယ့္ အတၱကိုယ္ ခ်စ္တာလား။
က်ေနာ္တို႔ လူ႔ အဖြဲ႕အစည္းဟာ တကယ္ေရာ ဗုဒၶဘာသာကို အေျခခံတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းလား ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခံ သက္သက္လား။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တေတြဟာ မိသားစုတစုခ်င္းစီကစၿပီး အာဏာျပရတာ ၾသဇာေပးရတာကို ႏွစ္သက္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္တာကိုလဲ မိသားစုအေပၚ ၾသဇာေညာင္းတယ္ မီးေသတယ္ ဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူ ၾကျပန္ေသးတယ္။ ျမန္မာ မိသားစု အမ်ားစုရဲ့ ဆက္ဆံေရးပံုစံဟာ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ ညွိႏိႈင္းမႈနဲ႔ သြားသလား အႀကီးအကဲဆိုသူရဲ့ အမိန္႔နဲ႔ သြားသလား ဆိုတာ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ပဲ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ ၾကည့္ၾကပါ။
က်ေနာ္ဆိုလိုသည္မွာ မိဘစကားကို နားမေထာင္ရ ဆန္႔က်င္ရမည္ ဆိုတာမ်ိဳးကို ေျပာဆိုျခင္း လံုး၀ မဟုတ္ပါ။ တဖက္သတ္ ဆန္ေသာ တနည္းအားျဖင့္ အာဏာရွင္ ဆန္ေနေသာ ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခံ အာဏာရွင္ လူ႔ အဖြဲ႕အစည္းပံုစံျဖစ္ေနေသာ အမွန္တရားတခုကို ေထာက္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မိသားစု ဟုေခၚေသာ လူ႔အဖြဲ႔ အစည္း အေသးစားေလးမ်ားမွ အေျခခံေသာ အာဏာရွင္ဆန္ေသာ မိသားစု ပံုစံသည္ အာဏာရွင္စနစ္ ဟုေခၚေသာ တိုင္းျပည္၏ စနစ္ ပံုစံအထိ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိပါသည္။ တကယ္ေတာ့ အာဏာရွင္ စနစ္သည္ က်ေနာ္တို႔ လူ႔ အဖြဲ႔အစည္းတြင္ ၾကာျမင့္စြာ အျမစ္တြယ္ႏိုင္ျခင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ လူ႔ အဖြဲ႔အစည္း၏ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ ပါးစပ္က မည္မွ်ပင္ အာဏာရွင္ စနစ္ကို မႏွစ္သက္ပါဟု ေျပာေနေစကာမူ မိမိ၏ မိသားစု တစုခ်င္းစီ၏ ပံုစံသည္ ထိုစနစ္ကိုပင္ အေျခခံေသာ ပံုစံျဖစ္ေနပါက ပံုစံတူ မိသားစုေပါင္းမ်ားစြာ ေနထိုင္ေသာ ထိုႏိုင္ငံ၏ စနစ္သည္လည္း အလားတူ စနစ္အသြင္သ႑ာန္မ်ဳိး ျဖစ္ေနျခင္း မွာ ထူးဆန္းအံ့မထင္ပါ။
ေပးပုိ႕လာေသာ ေ၀ယံဘုန္းအား အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။
ကြ်န္မတို႔ ျမန္မာ အသိုင္းအ၀ိုင္း အတြင္း ဤကဲ့သို႕ အေတြးအေခၚ ရင့္သန္ေသာ စာေပ အမ်ားအျပား ေပၚေပါက္လာသင့္သည္။ ကြ်န္မတို႔ လူမွု အသိုင္းအ၀ိုင္းအား ဘက္စံုေထာင့္စံုမွ အေပါင္း လကၡဏာေဆာင္ေသာ ေ၀ဖန္စာေပမ်ား မ်ားမ်ား ေရးသားဖို႔ လိုအပ္ေပသည္။ သုိ႔မွသာ မိမိကိုယ္ကို ဆန္းစစ္ၿပီး ျပဳျပင္သင့္သည္႔ အေတြးအေခၚမ်ား ရွိပါက ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲရန္ အနာဂတ္မွ သင့္ကို ဆီးၾကိဳေနပါသည္။ ေခာတ္စနစ္သည္လည္း ေျပာင္းလဲလာၿပီး ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ မိမိယဥ္ေက်းမွု ႏွင့္ကိုက္ညီသည့္ အရာမ်ားကို ေရွးရုိးမပ်က္ ဆန္းသစ္လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ လိုေပသည္။ သို႔မွသာ ဖြံၿဖိဳး တိုးတက္ ေအာင္ျမင္ေသာ လူမွု အသိုင္းအ၀ိုင္းကို တည္ေထာင္သြားႏိုင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။
0 comments:
Post a Comment